Jak projektować ogród?
Kompozycje krzewów.
Jeżeli na naszej działce rosną już jakieś drzewa i krzewy najlepiej zaplanować kolejne nasadzenia w odniesieniu do nich.
Pod okapem drzew może uda się wyczarować spokojne zakątki, gdzie z przyjemnością odpoczniemy w upalne dni,
a wkomponowane w dekoracyjne grupy samotne krzewy w towarzystwie nabiorą nowego uroku.
Tekst i aranżacje: Ewa Gutowska
Rysunki: Emilia Skwarska
Tło ogrodu
Ważną rolę w projektowaniu ogrodu pełni jego tło. Idealnie w tej roli sprawdza się ściana lasu ale częściej jesteśmy zdani na żywopłoty, szpalery lub pnącza porastające ściany, ogrodzenia i inne elementy odgradzające naszą prywatną przestrzeń od reszty świata. Niekiedy widok sąsiedniego podwórka zupełnie nie współgra z naszym otoczeniem – to właśnie przykład nieodpowiedniego tła dla naszych kompozycji. Jeżeli to możliwe powinno ono być w miarę jednolite, aby prezentowana na nim grupa roślin była jak najlepiej wyeksponowana.
W małych ogrodach, gdzie musimy oszczędnie gospodarować wolnym miejscem tło może być jednocześnie główną ozdobą. Komponując naturalny, nieformowany żywopłot z wykorzystaniem różnych gatunków krzewów, tworzymy nie tylko przyjazną zieloną przestrzeń, ale też świetne tło dla ogrodowej ławki lub innego miejsca wypoczynku. Tło pomaga uporządkować przestrzeń.
Wybierz Przewodnika
W projektowaniu ozdobnych grup krzewów ważny jest wybór przewodnika – drzewa lub krzewu, wokół którego będziemy projektować całą grupę. Może zajmować w niej centralne miejsce, ale jeżeli bardziej podobają nam się asymetryczne kompozycje – rozbudujemy grupę w wybranym kierunku. Ważne, żeby przewodnik był wyższy od reszty roślin.
- Jeżeli posiadamy sporo miejsca, np. mamy do zagospodarowania długie ogrodzenie możemy powielać nasze grupy. Jeżeli bardziej podoba się nam uporządkowany układ (formalny) – umieszczamy ustaloną grupę krzewów w równych odstępach wzdłuż ogrodzenia, muru, ściany, itp.
- Możemy grupować krzewy według pokroju lub barwy liści (np. kompozycje w różnych odcieniach fioletu).
- Wielbiciele nieokiełznanej zieleni mogą eksperymentować z mieszaniem większych grup z mniejszymi, różnie rozmieszczać akcenty kolorystyczne lub wykorzystać kilka grup o różnym składzie gatunkowym.
Nie bójmy się mieszać stylów. Wszystko zależy od naszej wyobraźni, a większość potknięć projektowych jest odwracalna – krzewy wybaczą nam przesadzanie jeżeli zrobimy to umiejętnie (może oprócz jarzęba pospolitego i ognika szkarłatnego). Wykopujemy je zawsze z porządną bryłą ziemi tak, aby jak najmniej uszkodzić korzenie. Łopata kompostu lub trochę obornika i porządne podlewanie w nowym miejscu powinno wynagrodzić niedogodności przeprowadzki.
Rośliny upiększające
Za pomocą roślin możemy też skutecznie zamaskować niedoskonałości architektoniczne budynków. Nie zawsze mieszkamy w domu, który urzeka nas swoją architekturą, a umiejętne nasadzenie zieleni potrafi zmienić otoczenie nie do poznania. Przykładem mogą być optycznie zbyt „wypłaszczone” budynki, które możemy „podnieść” sadząc rosnące pionowo krzewy, niewysokie drzewa z ciekawie formowanymi koronami lub drzewami o pokroju kolumnowym. Unikamy niskich nasadzeń z płożącymi się roślinami, choć z powodzeniem możemy je wykorzystać do uzupełnienia rabat. Nieciekawą elewację budynku (np. gospodarczego) ukrywamy rozpinając na niej dekoracyjne krzewy (np. ognik szkarłatny, irgi) czy pnącza lub sadząc przyciągającą wzrok grupę krzewów.
Piętrowe kompozycje krzewów
Podstawą sukcesu w komponowaniu dekoracyjnych grup roślin jest piętrowe ustawienie jej poszczególnych elementów – zaczynamy od przewodnika i kaskadowo schodzimy coraz niżej. To pomysł zaczerpnięty prosto z natury. Jeżeli przyjrzymy się jak rosną krzewy na miedzach, śródpolnych zakrzaczeniach lub na skraju lasu – zobaczymy, że tworzą piętrowe układy, gdzie każda roślina wpasowuje się w dostępne miejsce „przytulając” się do wcześniejszych, bardziej wyrośniętych lokatorów. Samoczynnie tworzą się niepowtarzalne, tętniące życiem kompozycje – pełne ptaków, roślin i owadów. Warto wprowadzić ten ponadczasowy styl w naszym ogrodzie.
W planowaniu grup do dyspozycji mamy nie tylko drzewa i krzewy, ale też inne rośliny. Z powodzeniem do uzupełnienia kompozycji możemy wykorzystać byliny dorównujące wzrostem niektórym krzewom. Ilość pięter może być różna. Najprostsze – dwupiętrowe – stosujemy w ogrodach bardzo często, np. na rabatach kwiatowych lub sadząc rośliny na tle żywopłotu. Im więcej pięter tym ciekawiej, można też z czasem dodawać kolejne elementy wzbogacające kompozycję. W pierwszym piętrze najczęściej wykorzystujemy wyższe krzewy. Mogą mieć różny pokrój, kolor i nieco różnić się wysokością.
Trzeba pamiętać, żeby różnica pomiędzy piętrami była nie większa niż połowa wysokości piętra znajdującego się z tyłu. Sadząc naprzemianlegle zasłaniamy puste przestrzenie między roślinami w wyższych piętrach, dzięki czemu uzyskujemy efekt roślinnego bogactwa. Jeżeli wykorzystujemy wysokie byliny, najlepiej sadzić je po kilka, żeby rozrosły się w wyraźną kępę – pojedynczych nie zauważymy. Możemy tworzyć grupy jednostronne – przy ogrodzeniu czy ścianie lub obustronne, np. przy ścieżce do domu, a także koncentryczne, oglądane z każdej strony – każdy znajdzie coś dla siebie.