Sroki tworzą gangi, czyhając na wylatujące z budek młode mazurki. Kruki z pobliskiego lasu żerują na padlinie pozostawionej w polu przez lisy. Błotniaki stawowe krążą wokół zbiorników wodnych. Krzyżówki upodobały sobie bele słomy jako miejsce odpoczynku, regularnie spędzają na niej czas dwa samce. Czy to para? Na wspomnianym stawie widziałem ponadto czaple siwe i białe, żurawie, łabędzie nieme, sieweczki rzeczne, rybitwy rzeczne, śmieszki, bociana czarnego, błotniaka zbożowego? (nie wiem czy występują w woj. zachodniopomorskim, powiat pyrzycki). W przystawowych zaroślach widywałem potrzosy, kosy, modraszki, zimorodki, słyszałem trzciniaki i brzęczki. Do ogrodu przylatują czasem dzięcioły duże, np. po to aby spróbować wydziobać coś z betonowego słupa energetycznego, kląskawki buszujące w zbożu, krętogłów. Kwiczoły kosztujące niezerwane jabłka to częsty widok po sezonie ogrodowym.

Zimą do karmnika zalatują głównie bogatki oraz mazurki. W ogrodzie rośnie również dzika róża, jarząb pospolity, śliwki mirabelki, ale nie zaobserwowałem, aby ktoś z nich korzystał, za to duża, stara czereśnia służy szpakom…i tylko im. W ligustrach schronienie znajdują mazurki, w żywopłocie z modrzewia europejskiego gniazdują lub odpoczywają piegże. Jedną z budek lęgowych, szpaki, po odchowaniu piskląt, oddały mazurkom, i tak jedna budka w jednym sezonie służyła dwu gatunkom (czy to się często zdarza?).

Mój Ogród na pTAK! nie jest typowym ogrodem z gąszczem wielu roślin, określiłbym go raczej jako ranczo lub gospodarstwo. Robi się tam wszystko; tnie i rąbie drwa, wjeżdża samochodem, majsterkuje przy użyciu wieli hałaśliwych narzędzi, ale widocznie ptakom nie bardzo to przeszkadza. Zdarza się, że żerujące koło warzywnika kosy podchodzą tak blisko, że używanie lornetki jest bezcelowe, a latem obserwując poidła lornetka nie spełnia swojej roli, gdyż ptaki są tak blisko, że nie da się złapać ostrości na takim krótkim dystansie między ptakiem, a człowiekiem (w sumie, to pTAK też Człowiek!).