Troszeczkę większy do Wróbla, ale smuklejszy, żółto-rudobrązowy, z ciemnym, kreskowaniem.

Samczyki dodatkowo mogą pochwalić się rudo-pomarańczową piersią oraz takąż samą nasadą ogona. Samiczki bardziej stonowane. Latem najłatwiej dostrzec trznadla, gdy śpiewa z czubków krzewów, drzew, słupów lub linii energetycznych. Podobno jego pieśń stała się inspiracją dla słynnej V symfonii Beethovena. Tymczasem według naszych dawnych, ludowych tłumaczeń brzmiała tak: „Nie będzie suchej kobyle niiic.”  Zimą Trznadle zbierają się w stadka, często wspólnie z innym ptasim drobiazgiem i odwiedzają ogrodowe karmniki.

Każdy ptak jest wart tego, żeby mieć go w swoim ogrodzie, szczególnie ładny, ładnie śpiewający i pożyteczny trznadel.

Dojrzałe drzewa, gęste, różnorodne zakrzewienia, zimą karmnik oraz pozostawione kwiatostany z nasionami.
(zdjęcie Trznadla na górze: Cezary Korkosz)