Trochę większy od Wróbla samczyk robi wrażenie intensywnie zielonożółtego. Tylko z bliska na jego piórach zauważmy też subtelne odcienie szarości. Samiczka w podobnych barwach, lecz bardziej stonowana. Uwagę zwraca też mocny, jasny dziób.

Wiosną najczęściej widzimy samczyka, który na czubku drzewa, czy chociażby linii energetycznej wyśpiewuje swoją pieśń. Coś jakby dzwonienie… Żywi się przeważnie nasionami, które urozmaica owadami. Zimą Dzwońce są częstymi gośćmi karmników, gdzie pojawiają się w kłótliwych grupach. Gniazda ukrywają wśród krzewów i niskich drzew.

Ładny, wdzięcznie szczebiocze i lubi owady.

Dojrzałe drzewa, gęste, różnorodne zakrzewienia, zimą karmnik.
(zdjęcie Dzwońców: Cezary Korkosz)